ช่วงที่ผ่านมาคงได้เห็นกันชัด ๆ ว่ามีขบวนการปล่อยข่าว สร้างข่าว เพื่อดิสเครดิตรัฐบาล หรืออาจถึงขึ้นหมายล้มรัฐบาล ว่ามีขบวนการดังกล่าวอยู่จริง มีการสร้างข่าวอย่างเป็นระบบ เพื่อให้อยู่ในกระแส ความสนใจของประชาชน ทั้งในกระแสสื่อหลัก พวก ทีวี หนังสือพิมพ์ หรือ สื่อโซเชี่ยลเน็ตเวิร์ค พวกเฟสบุ๊ค เว็บบอร์ด ต่าง ๆ โดยมีหลักการปล่อยข่าวซึ่งเป็นที่สังเกตุได้ดังนี้
- เอาเรื่องจริงบางส่วน มาผสมกับเรื่องแต่ง เรื่องเท็จ แล้วปล่อยข่าวออกผ่านทางช่องทางต่าง ๆ ในเครือข่าย เพื่อให้สื่อหลักเอาไปเล่นต่อเช่น กรณีบริษัท เค วอเตอร์ ล้มละลาย มีหนี้สินล้นพ้นตัว ซึ่งในข้อเท็จจริง เค เวเตอร์ เป็นรัฐวิสาหกิจที่มั่นคงสุด ๆ ของเกาหลีใต้ โดยมูสดี้ จัดอยู่ในอันดับ A1 และเอสแอนด์พี ในอันดับ A+ (น่าจะให้จัดอันดับความน่าเชื่อถือของพรรค ปชป. และ สื่อไทย ดูบ้าง)
- เอาเรื่องเท็จ ตอแหล ล้วน ๆ มาปล่อยข่าว ไม่จำเป็นต้องมีหลักฐานใด ๆ ประกอบ เช่น กรณีสหรัฐฯ กักข้าวไทยเพื่อตรวจสอบสารพิษ ซึ่งไม่มีมูลความจริงใด ๆ มาประกอบเลย ทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องก็ออกมาปฏิเสธกันหมดแล้ว แต่สลิ่มไทยก็ไม่เชื่อ เพราะคิดว่าตัวเองฉลาดกว่า
- ไม่รับฟังเหตุผล หรือ การแก้ต่างใด ๆ ทั้งจากรัฐบาล หรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง อีกทั้งไม่รับฟังการตั้งข้อสังเกตุจากบุคคลธรรมดาในโซเชี่ยลเน็ตเวิร์ค เช่น กรณีข่าวการใส่สารอันตรายลงในข้าว ในโครงการรับจำนำ แล้วห้างโลตัส บิ๊กซี เอาไปบรรจุถุง ก็มีการตั้งข้อสังเกตุว่า ห้างที่ชื่อเสียงมีมูลค่าเป็นพันล้าน จะปัญญาอ่อนเอาข้าวปนเปื้อนสารพิษ มาขายประชาชน ให้ถูกฟ้อง เสื่อมเสียชื่อเสียง ไปทำไม ? แต่บรรดาสลิ่มเฟสบุ๊ค ก็หาได้ใช้ตรรกะของมนุษย์ปกติ วิญญูชน ในการไตร่ตรองแต่อย่างใด
- ตอแหล เรื่องใหม่ กลบ ตอแหล เรื่องเก่า เป็นยุทธวิธีที่ใช้มาหลายปี พอตอแหลเรื่องเก่า คนเริ่มจับทางได้ มีหลักฐานโต้แย้งมากมาย ขบวนการปล่อยข่าว ก็ออกแคมเปญตอแหล เรื่องใหม่ ๆ มาให้ สลิ่ม ได้เสพกันอย่างเมามัน โดยไม่พูดถึงตอแหลเรื่องเก่าอีกเลย
สำหรับตัวละครใขบวนการปล่อยข่าว ก็มีอาทิ พรรคเก่าแก่(ที่เคยใช้กระดาษเปล่าด่าคนอื่นว่าเป็นนายกต่างด้าว) , กากเดนเผด็จการ ก๊วนไทยปลิง , สลิ่มที่เสพเฟสบุ๊คเป็นกิจวัตร(พวกนี้พัฒนาการมาจาก พันธมิตร , เสื้อหลากสี(ตอนนี้กำลังเห่อ หน้ากากขาว) โดยจะรับช่วงกันเป็นทอด ๆ คนพวกนี้ วัน ๆ ไม่ทำอะไรสร้างสรรค์ นอกจากตื่นเช้ามาแล้วถามตัวเองหน้ากระจกว่า "วันนี้ฉันจะตอแหลอะไรดี"
